Sunday, June 15, 2014

شاخ و شاخه با تو میرویند. یا هر چه بریدنی ست

 تیزی کوه رو حس میکنم و برف روش رو .. بلدم دستم رو بگذارم زیر گلوم آروم فشار بدم ببرم وسط کویر. آتشفشانش رو بترکونم و منتظر بمونم همه ی تنم رو فرا بگیره
بلدم صدای انفجار رو میوت کنم و فقط از تصویر لذت ببرم
دیگه هیچ چیز خارق العاده ای وجود نداره. فقط دلم میخواد به جای این توهم ها چیزی درونم سر میخورد که برای یک لحظه بهش
 مطمئن باشم.

No comments:

Post a Comment