درست یا نه ولی با یک یا دو اثر قشنگ هنر مند رو قضاوت می کنم جوهره اش را در می آورم برا خودم بعد توی ذهنم همان تصویر جزء شده می ماند. مثلا رفتم بیگانه دیدم. از اون تصویر انتظارم به هیچ وجه این نبود ولی بلیطم را انداختم تو صندوق خیلی پسندیدم ها چون توکلی ماهیت ذهنش را دوست دارم در پس زمینه ی سرم. یا هیچ وقت نمی توانم در اوج نارضایتی ام از لیلا حاتمی ناراضی باشم. همیشه مقصری پیدا میشود که عزیزان مرا تبرئه کند. بجز کارگردان ها نویسنده ها و کلا هنر مندها، از این گه خوری ها راجب آدم های معمولی دور و برم هم آنقدر زیاد می کنم که سرطانش را گرفته ام